Tears been shed,
You'll be missed.
Szkoda mi. Bardzo mi szkoda.
Wróciłam z Londynu. Tutaj już nie jestem w stanie uciekać przed samą sobą.
Skończyła się sielanka z akcentem brytyjskim w tle. To jest życie, moi drodzy. Po kilku dniach, w których powtarzałam sobie, że wszystko będzie dobrze, nagle wszystko zwaliło się mi, nam na głowę. Cholernie się boję. Czas wydaje się taki niedościgniony. Moje serce waży teraz kilkanaście kilogramów więcej. Czy to złośliwość losu? Czy może obserwuje, wystawia nas na tak ciężką próbę? Chwilami mam histeryczną ochotę wsunąć dwie paczki aviomarinu. Błagam, dajcie nam szansę być. Włożę w te starania całe swoje serce, ale nie odbierajcie mi najwspanialszej części mojego życia, jaką kiedykolwiek mi dano.
Desperacko chwytam każdy jej uśmiech, każde spojrzenie czekoladowych oczu. To było bardzo piękne i bardzo smutne pożegnanie.
Damy radę?
I throw my flowers in the river
The tears have been shed, you are missed
Nie mam pojęcia, dlaczego, ale pewnie nawet, gdybyś mi wyjaśniła, nie widziałabym w tym sensu. Zastanawiam się tylko, jeśli tak twoje życie wygląda teraz, to co to będzie za pięć, dziesięć lat?
OdpowiedzUsuńDlaczego Ty płaczesz z takich powodów, a ja, bo był smutny moment w mandze? [SK. jestem żałosna WIEM] Nigdy tego nie zrozumiem.